آیا رمزارزها شبیه پول هستند؟

شاید برای شما هم این سؤال پیش‌آمده باشد که آیا می‌توان رمزارزها را نوعی پول تلقی کرد، تفاوت پول و رمزارز در چیست؟ درحالی‌که هر دو، می‌توانند به‌عنوان وسیله‌ای برای پرداخت و تبادلات استفاده شوند، اما تفاوت‌های قابل‌توجهی بین آن‌ها وجود دارد.

تعریفی کوتاه از پول

پول یک واسطه است که می‌تواند در ازای کالا و خدمات تبادل شود و به‌عنوان معیار ارزش‌گذاری آن‌ها در بازار بکار رود. پول توسط دولت صادر می‌شود و توسط یک اداره مرکزی مثل بانک مرکزی تنظیم می‌گردد. سه مشخصه اصلی پول عبارت‌اند از:

• واسطه مبادله کالا و خدمات
• وسیله ذخیره ارزش و قدرت خرید برای زمان آینده
• معیار ارزش‌گذاری کالا و خدمات

رمزارز

رمزارزها نوعی  ابزار دیجیتال ذخیره و تبادل ارزش هستند که از فناوری رمزنگاری برای پردازش، حفظ امنیت و تأیید تراکنش‌ها استفاده می‌کنند. عملیات رمزنگاری با کد کردن اطلاعات از طریق الگوریتم‌های پیچیده ریاضی انجام می‌شود که به افزایش امنیت رمزارزها کمک می‌کند. رمزارزها برخلاف پول‌های دیجیتال و مجازی، غیرمتمرکز هستند؛ توسط هیچ حکومت، سازمان یا ارگان خاصی کنترل نمی‌شوند و هیچ شخص یا نهادی توان کنترل آن‌ها را ندارد.

جنبه تمرکززدایی از شبکه به این معنی است که هیچ سرور مرکزی وجود ندارد که در آن تراکنش‌ها را کنترل کند. در شبکه‌ای بدون مرکزیت مانند بیت‌کوین، هر تراکنش شامل کلیدهای عمومی فرستنده و گیرنده است و تمام تراکنش‌هایی که تابه‌حال رخ‌داده‌اند برای هرکسی نمایش داده می‌شود.

رمزارز و پول در دو مشخصه اول مشترک‌اند یعنی، هر دو می‌توانند به‌عنوان واسط برای مبادله کالا و خدمات عمل کنند و همچنین به‌عنوان ابزاری برای ذخیره ارزش باشند. اما تفاوت اصلی و کلیدی آن‌ها در مشخصه سوم است به این معنی که پول به‌عنوان معیار ارزش‌گذاری کالا و خدمات به کار رود. به‌عنوان‌مثال یک فروشنده همیشه محصول خود را برحسب ریال قیمت‌گذاری کند. حال اگر آن فروشنده بخواهد کالای خود را در ازای سکه طلای تمام بهار آزادی بفروشد، مبلغ سکه طلا در زمان انجام معامله برحسب ریال محاسبه‌شده و پرداخت می‌گردد. بنابراین سکه طلا علیرغم دارا بودن ویژگی‌های اول و دوم پول، از ویژگی سوم آن برخوردار نیستند. همین مسئله را می‌توان در مورد رمزارزها نیز تعمیم داد، یک رمزارز ممکن است به دلیل اعتماد و اقبال عمومی از ویژگی‌های اول و دوم پول برخوردار شود، لیکن تا زمانی که به‌عنوان معیار ارزش‌گذاری کالا و خدمات مورداستفاده قرار نگیرد، نمی‌تواند جایگزین پول شود.