از اواخر سال ۹۶، تعدادی از شرکت‌ها و بانک‌های بزرگ کشور در حال فعالیت و کسب تجربه در خصوص فناوری زنجیره بلوک یا همان بلاکچین بودند و تقریبا اکثر شرکت‌های فناوری اطلاعات متعلق به این بانک‌ها، درصدد اجرای حداقل یک پروژه‌ی کوچک یا یک کار تحقیقاتی در این حوزه بودند. تا اینکه با پیشنهاد برخی از متخصصان و فعالان صنعت طی جلسات متعدد، این بانکها به فکر ایجاد هم‌افزایی تجارب یکدیگر در این حوزه افتادند تا از این طریق بتوانند بصورت سازماندهی شده فعالیت های تحقیق و توسعه در این حوزه را با قدرت بیشتری دنبال کنند. با همین رویکرد، در اوایل سال ۹۷، کنسرسیومی تحت عنوان ققنوس با هدف ایجاد یک شبکه تبادل دارایی بر بستر فناوری دفتر کل توزیع شده برای کاربرد‌های صنعت بانکداری شکل گرفت؛ این ایده با استقبال شرکت‌های فناوری اطلاعات همراه شد و بانکهای ملی، ملت، پاسارگاد، پارسیان و شرکت‌ توسن همه‌ی تجاربی که داشتند را به‌صورت یک تیم به اشتراک گذاشتند و ماجرای ققنوس شروع شد. پس از بررسی ویژگی‌ها و کاربرد‌های‌ پلتفرم‌های مختلف، نهایتا روی شبکه استلار به سبب ویژگی‌های خوب و انعطاف‌پذیری بالایی که در پیاده‌سازی کاربرد‌های مالی دارد، توافق کردند. در ادامه سهامداران این کنسرسیوم، شرکت ققنوس را شکل دادند تا نقش راه اندازی شبکه را بعهده داشته باشد.
پس از نهایی شدن مسایل فنی و انتشار سپیدنامه شبکه ققنوس، هر یک از این موسسات به عنوان یکی از میزبان‌ها به یکدیگر متصل شدند و شبکه ققنوس را شکل دادند. در حقیقت این میزبان‌ها هستند که شبکه ققنوس را شکل می‌دهند و شبکه با اتکا به ظرفیت پردازشی آن‌ها بنا گذاشته می شود. در ابتدای راه اندازی، این شبکه شش میزبان دارد که عبارت اند از: بانک ملی، بانک ملت، بانک پاسارگاد، بانک پارسیان، شرکت توسن و شرکت ققنوس (در واقع شرکت ققنوس پس از راه اندازی صرفا به عنوان یک میزبان در شبکه ققنوس است). در لایه بعدی ناشرین توکن قرار دارند. هر میزبان می‌تواند در زیر‌شاخه خودش تعدادی صادر کننده توکن داشته باشد و در لایه آخر ذی‌نفعان این شبکه، کاربرانی قرار دارند که از توکن‌های صادر شده توسط ناشرین استفاده می‌کنند و آن‌ها را خرید و فروش می‌کنند.

بنیاد ققنوس چیست؟

میزبانها روی این مسئله توافق نظر کردند که تمام اختیارات و تصمیم‌گیری‌های راهبری شبکه به بنیاد ققنوس منتقل شود. بنیاد ققنوس نهادی جمعی و غیر متمرکز متشکل از میزبان‌های شبکه ققنوس است که قادر به تصمیم‌گیری در خصوص مسائل مختلف شبکه ققنوس هستند. این بنیاد ساختار حاکمیت توزیع شده و خود انتظام دارد که همه میزبان‌ها در آن از حق رای مساوی برخوردار هستند. توسعه و نگهداری شبکه، اتخاد تصمیمات مناسب و امکان ورود میزبان‌های جدید از جمله اموری است که توسط بنیاد ققنوس هدایت می‌شود. وجود این بنیاد، با جلوگیری از ایجاد تمرکز در شبکه، باعث شکل گیری اقتصاد مشارکتی شده و همچنین بدلیل آنکه نظر همه ذینفعان اکوسیستم در آن لحاظ میشود، امکان پیشنهاد چارچوبهای تنظیم گری این حوزه را به رگولاتور دارد.